بهینه سازی روش تغلیظ و تخلیص ترانس، ترانس - موکونیک اسید به عنوان شاخص بیولوژیکی بنزن در مواجهه های شغلی

در این مطالعه با استفاده از مواد جاذب جامد، عوامل موثر بر تغلیظ و تخلیص ترانس، ترانس - موکونیک اسید مشتمل بر ph نمونه، غلظت نمونه، حجم و سرعت عبور نمونه از روی جاذب، نوع حلال شستشو (washing solvent) و شویش (elution solvent) و نوع جاذب مورد ارزیابی قرار گرفت. اسید مذکور به عنوان متابولیت بنزن می باشد که بعد از آماده سازی نمونه های آزمایشگاهی (sample preparation)، با استفاده از دستگاه hplc مجهز به ستون c18. 0.5µm) و (250 cm × 4.6 mm id و آشکارساز uv در طول موج 259 نانومتر و با به کارگیری فاز برنده (حامل): آب، متانول، اسید استیک v/v/v)؛(69:30:1 در سرعت جریان فاز برنده 1ml/min،تعیین گردید و راندمان بازیافت آن از فاز جامد به دست آمد. در این ارزیابی آزمایشگاهی، فاز جامد تبادل آنیونی قوی (sax) در آماده سازی نمونه با جاذبهای غیرقطبی 8 c و c18مقایسه شد. راندمان بازیافت موکونیک اسید با نوع جاذب، نوع حلال شستشو، حجم نمونه، ph نمونه و سرعت عبور نمونه دارای ارتباط معنی داری بود (p< 0.001). بهترین بازیافت در ph=7 و سرعت عبور 1ml/min و اسیداستیک 1% به عنوان حلال شستشو و اسیداستیک 10% به عنوان حلال شویش با استفاده از جاذب sax به دست آمد. در این مطالعه بین غلظت نمونه و میزان بازیافت موکونیک اسید رابطه معنی داری وجود نداشت (p>0.05). بازیافت موکونیک اسید از نمونه های ادراری spiked در غلظت 0.1-10 µg/ml بیش از 95% به دست آمد.حد تعیین (limit of detection) این ماده با شرایط کروماتوگرافی ذکر شده فوق 0.01µg/ml (هفتاد مرتبه کمتر از استاندارد مواجهه بیولوژیکی) تعیین گردید. همچنین روش بهینه شده با استفاده از نمونه های spiked در سه غلظت 0.1µg/ml و 1µg/ml و 10µg/ml معتبرسازی شد که قابلیت تکرارپذیری مناسب آن در شش روز متوالی (day-to-day reproducibility) و در طول یک روز (within-day reproducibility) مورد تایید قرار گرفت.